οποσαχή

ὁποσαχῇ (Α)

επίρρ.

1. με οσουσδήποτε τρόπους

2. (με το αορστλ. ἄν και υποτ.) με οσουσδήποτε τρόπους και αν («ὁποσαχῇ οἷόν τ' ἂν ᾖ τοὺς τόνους τῆς φωνῆς ποιούμενον», Ξεν.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < ὁπόσος + ουρανικό πρόσφυμα -αχ- + επιρρμ. κατάλ. -ῇ (πρβλ. αλλ-αχ-ή)].